حق مرد بر زن در کلام معصومین (علیه السلام)

پیامبر گرامی اسلام صلّی‌الله علیه وآله می‌فرماید:

من سعادت المرء الزّوجة الصّالحة.

یکی از عوامل سعادت انسان همسر شایسته است.  (وسائل الشّیعه، ج14، ص23(

مسأله: زنی که عقد دائم شده حرام است بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود هر چند با حقّ شوهر منافات نداشته باشد، و باید خود را برای لذّت‌های جنسی هر وقت که او می‌خواهد تسلیم نماید و بدون عذر شرعی از نزدیکی کردن او جلوگیری نکند. و تهیّه غذا و لباس و منزل زن و تهیّه احتیاجاتش مادامی که به وظیفه‌اش عمل می‌نماید بر شوهر واجب است و اگر تهیّه نکند، چه توانایی داشته باشد یا نداشته باشد، مدیون زن است). رساله عملیّه، احکام عقد دائم)

حقّ مرد بر زن

امام باقر علیه‌السّلام فرمود: زنی به خدمت رسول خدا صلّی‌الله علیه وآله شرفیاب شد و عرض کرد حقّ شوهر بر زن چیست؟ حضرت فرمود:

تطیعه و لا تعصیه، و لا تصدّق من بیت‌ها شیئاً الّا باذنه، و لا تصوم تطوّعاً الّا باذنه، و لا تمنعه نفس‌ها و ان کانت علی ظهر قفت، و لا تخرج من بیت‌ها الّا باذنه، فان خرجت بغیر اذنه لعنت‌ها ملائکة السّماء و ملائکة الارض و ملائکة الغضب و ملائکة الرّحمة حتّی ترجع الی بیت‌ها.

زن باید که فرمانبردار شوهر باشد و از او نافرمانی نکند، از متاع خانه چیزی بدون اجازه شوهر صدقه ندهد، روزه مستحبّی نگیرد مگر به اذن شوهر، او را از خود منع نکند اگر چه بر جهاز شتر باشد، و بدون اذن شوهر از خانه بیرون نرود، که اگر بدون اذن او بیرون رود فرشتگان زمین و آسمان و فرشتگان رحمت و عذاب او را لعنت کنند تا به خانه‌اش باز گردد.

حدیث دیگر

رسول اکرم صلّی‌الله علیه وآله فرمود:

حقّ الرّجل علی المراة انارة السّراج و اصلاح الطّعام و ان تستقبله عند باب بیت‌ها فترحّب و ان تقدّم الیه الطّست و المندیل و ان توضّاه و ان لا تمنعه نفس‌ها الّا من علّة.

حقّ مرد بر زن این است که زن چراغ خانه را روشن کند، غذا را آماده کند، هنگام ورود مرد تا در خانه به استقبال او برود و خوشامد بگوید، آب روی دستش بریزد، و بدون عذر خود را از او دریغ ننماید.

جهاد زن

اما م هفتم فرمود:

جهاد المراة حسن التّبعلّ.

جهاد زن به نیکو شوهرداری است (زیرا زندگی و سامان دادن به آن و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات مادّی و معنوی کمتر از جهاد نیست.

رضایت شوهر

پیامبر گرامی اسلام صلّی‌الله علیه وآله فرمرد:

ویل لامراة  اغضبت زوج‌ها، و طوبی لامراة رضی عن‌ها زوج‌ها.

وای بر زنی که شوهر خویش را به خشم آورد، و خوشا به حال زنی که شوهرش از وی خشنود باشد.