سفارش تبلیغ
صبا ویژن
منوی اصلی
وصیتنامه شهدا
وصیت شهدا
لینک دوستان
پیوندهای روزانه
آمار و اطلاعات

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 12
کل بازدید : 82413
تعداد کل یاد داشت ها : 105
آخرین بازدید : 103/9/8    ساعت : 11:3 ص

اینک ای نفس من پس از این همه مراتب اگر تو عبادت جن وانس

را نیز در مقابل این همه لطف های بزرگ الهی به جای آوری باز

هم کار تو به افتضاح و رسوایی خواهد کشید چه برسد به اینکه از این

مراتب عالی و عبادت عاری باشی و شبها چو مردار به سر بری و روزها

را با بیهودگی و بیکاری به شب آوری ؟بلکه ای کاش که از رختخواب خود

بر نمی خواستی واز خواب راحت چشم نمی گشادی شاید از شرمندگی و خجالت

به خواب بودن و عدم قیام بیشتر بهره می بردی تا با چنین حال و احوالی و

قلب وارونه ای به پا خاستی بلکه اگر حقیقت بیداری شبت بلکه شریف ترین

حالات بیداریت را که همان نماز گذاردن است خوب برسی نمائی و به حقیقت

عمل خود پی ببری هر آینه از نمازت بیشتر از گناهانت استغفار می کنی و از

حضرت حق (جل جلاله)بیشتر حیا می کنی !؟و اگر می خواهی به این ادعا

آگاه شوی پس لازم است خوب گوش کنی تا یکی از پیش پا افتاده ترین تقصیرات

تو را درباره ادب حضور در پیشگاه سلطان بزرگ و رحمان و رحیم را برایت

باز گو نمایم و آن همان غفلت تو از محضرش هنگام نماز است که قلب تو به

غیر خدا متوجه و مشغول می شود پس اگر در همین یک تقصیر تامل نمائی و

آداب حضور خود در محضر شخص بزرگواری از شهر خود و یکی از بزرگان

خوشان خود را تصور نمائی وآن را با ادب خود هنگام نماز خواندن در حضور

ملک الملوک متعال مقایسه نمایی به بسیاری کوتاهی وتوهین خود نسبت به این

سلطان بزرگ (جل جلاله)پی خواهی برد برای اینکه همانا  توهیچ وقت راضی و

حاضر نیستی در حضور فرماندار شهر خود هنگامی که با تو روبرو ایستاده پشت

به او کنی یا وقتی که با تو به سخن گفتن پرداخته تو متوجه دیگری شوی وبه او

تواضع نمایی بلکه از این بالاتر در حالی او تو را به سوی خویش می خواند در

حضورش به دشمن او سجده کنی !؟ بلکه می توان گفت تو راضی به چنین توهینی

نسبت به دوستان هم سطح خود حتی نسبت به یکی از خدمتگذاران خویش نمی شوی .

(عارف بی بدیل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی/رساله لقا الله ص 175)

 

 






      

حضرت آقای بهجت:درحدیث کساء معجزاتی هست (یعنی حدیث کساء

 

معجزه می کند) این مطلب را یکی از اهل الله که سر درس آقای بهجت

 

حاظر می شود بیان فرمود






      






      

 

آمد خیالش دوشم در آغوش                                                                          بگرفت تنگم رفتم من از هوش                                                                      هشیار گشتم دیدم جما لی                                                                            کز دیدنش عقل می گشت مدهوش                                                                 گفتم میم ده تا مست گردم                                                                            گفتا که پیش آ می از لبم نوش                                                                       چون پیش رفتم تا گیرمش لب                                                                       لب نا گرفته رفت از سرم هوش                                                                    زان پس دگر من خود را ندیدم                                                                      تا آنکه گشتم از خود فراموش                                                                       گویی که من خود هرگز نبودم                                                                      او بوده تنها من بوده روپوش                                                                        بودم نقا بی یا خود سرابی                                                                           او بوده هم دوش خود را در آغوش                                                                نی مست بودم نی هست بودم                                                                        بودم خیالی در خواب خرگوش                                                                     این قصه را فیض جائی نگویی                                                                     میدار در دل می باش خاموش                                                                                                                     فیض کاشانی ج 2 ص




      

محضر مبارک حضرت آیت‌الله العظمی جناب آقای طباطبایی

 

 

          سلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته

 

 جوانی هستم 22ساله، که تنها ممکن است شما باشید که به این سوال من

 

 پاسخ گویید. در محیط و شرایطی زندگی می‌‌کنم که هوای نفس و آمال بر من

 

 تسلط فراوان دارند و مرا اسیر خود ساخته‌اند و سبب باز ماندن من از حرکت به

 

سوی الله شده‌اند. درخواستی که از شما دارم این است که بفرمایید بدانم به

 

چه اعمالی دست بزنم تا بر نفس مسلط شوم و این طلسم شوم را که همگان

 

 گرفتار آنند بشکنم و سعادت بر من حکومت کند؟ لطفاً نصیحت نمی‌خواهم،

 

 بلکه دستورات عملی برای پیروزی لازم دارم.  

 

       

 

                                       بسم الله الرحمن الرحیم

 

      سلام علیکم

 

برای موفق شدن و رسیدن به منظوری که در پشت ورقه مرقوم داشته‌اید

 

لازم است همتی بر آورده و توبه نموده، به مراقبه و محاسبه بپردازید.

 

 به این نحو که:

 

هر روزه طرف صبح که از خواب بیدار می‌شوید، قصد جدی کنید که هر عملی

 

 پیش آید، رضای خدا- عَزَّ اسْمُهُ- را مراعات خواهم کرد. آن وقت در هر کاری که

 

می‌خواهید انجام دهید، نفع آخرت را منظور خواهید داشت، به طوری که اگر نفع

 

 اخروی نداشته باشد، انجام نخواهید داد، هر چه باشد. و همین حال را تا شب،

 

 وقت خواب، ادامه خواهید داد.

 

وقت خواب، چهار- پنج دقیقه‌ای در کارهایی که روز انجام داده‌اید، فکر کرده و

یکی یکی از نظر خواهید گذرانید، هر کدام مطابق رضای خدا انجام یافته، شکر

کنیدو هر کدام، تخلف شده استغفار کنید و این رَویه را هر روز ادامه دهید.

 

این روش اگر چه در بادی حال[اولِ کار]، سخت و در ذائقه نفس تلخ می‌باشد،

ولی کلید نجات و رستگاری است.

و هر شب، پیش از خواب توانستید سُوَر مُسبِّحات [سوره‌هایی که با تسبیح

 

خداوند آغاز می‌شوند] یعنی: "سوره‌های حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن"

 

را بخوانید و اگر نتوانستید، تنها "سوره حشر" را بخوانید و پس از بیست روز از حال

 

اشتغال،حالات خود را برای بنده در نامه بنویسید. ان‌شاءالله موفق خواهید بود.

 

 






      

صاحب تفسیر المیزان ، علامه طباطبایی در موعظه ای ارزشمند می فرمایند :

کسی که می خواهد اهل معرفت شود باید معاشرتش را مخصوصا با اهل غفلت کم کند و فرش هر مجلسی نباشد و از معاشرت های بی فایده و بی مغز تا می تواند اجتناب نماید و طوری نشود که با همه و در هر مجلسی حاضر شود . همچنین برای کسی که می خواهد اهل معرفت شود لازم است که در خوردن حتی حلال ، میانه رو باشد ؛ بلکه تا گرسنه نشده سر سفره حاضر نشود و تا اشتها دارد دست از غذا بردارد ؛ و از لحاظ خواب و سخن گفتن نیز باید حد اعتدال را مراعات نماید .

 






      

بنام خداوند متعال :با توجه به تشنگی بشر به مسائل اخلاقی معنوی و عرفانی به یاری خداوند بنده حقیر تلاشم بر این است که راه کارهای متعادل که بر گرفته شده از نظرات عالمان ربانی وعارفان مورد تائید ومتعادل در روش سبک معنوی دارند استفاده کنم تا بندگان حضرت حق بتوانند از این بیانات وگفته های نورانی استفاده کنند .والسلام علی عباد الله الصالحین






      
<   <<   6   7   8      




+ سلام خدمت شما خانم مهترم بنده یک شعر در مورد دختران گفتم اگه خواستی برا شما ارسال کنم